Miejska Biblioteka Publiczna w Tarnowie może poszczycić się cennymi kolekcjami pochodzącymi od osób, które w znaczący sposób wpisały się w kulturalny pejzaż zarówno regionu, jak i kraju. Obok kolekcji starych druków są to emigracyjny księgozbiór Lidii i Adama Ciołkoszów, kolekcja „Tarnovia” ze zbiorów Witolda Gryla, bibliofila, miłośnika historii i architektury Tarnowa, jeden z największych w Polsce wielojęzycznych zbiorów „Kalevali” przekazany bibliotece przed laty przez wybitnego kolekcjonera Norberta Lippóczego, czy kolekcja harcerska ze zbiorów publicystki i działaczki harcerskiej Marii Żychowskiej.
Pod koniec ubiegłego roku MBP wzbogaciła się o unikatową w skali kraju spuściznę po Tadeuszu Nowaku, urodzonym w podtarnowskich Sikorzycach, wybitnym poecie i prozaiku.To właśnie w Tarnowie, w murach I Liceum Ogólnokształcącego, rozpoczęła się właściwa edukacja humanistyczna poety, a cała jego twórczość – zarówno poezja, jak i proza – związana jest z pejzażem ziemi tarnowskiej, jej bogatą tradycją kulturalną i wspaniałym folklorem, który w twórczości Nowaka osiągnął uniwersalny wymiar.
Księgozbiór Tadeusza Nowaka przekazany został MBP w Tarnowie przez prof. Stanisława Balbusa, zgodnie z ostatnią wolą wdowy po poecie, Zofii Iwańskiej-Nowak.
Liczący około 1500 woluminów zbiór zawiera dorobek literacki Tadeusza Nowaka, w tym również przekłady na języki obce, opracowania życia i twórczości Nowaka, pamiątki literackie, takie jak dyplomy, nagrody, odznaczenia i rękopisy.
Kolekcja wkrótce zostanie opracowana i skatalogowana. Planowana jest też adaptacja pomieszczeń w głównej siedzibie biblioteki, przy ul. Krakowskiej 4, w którym ta, jak również pozostałe kolekcje, znajdą odpowiednie warunki przechowywania, ekspozycji i udostępniania ich czytelnikom.
Tadeusz Nowak urodził się w widłach Wisły i Dunajca, we wsi, która w tamtych czasach należała do powiatu dąbrowskiego, a obecnie do powiatu tarnowskiego. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Tarnowie, później filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. W roku 1948 opublikował pierwszy wiersz w tygodniku „Wici". W 1953 wydał pierwszy tomik poezji „Uczę się mówić”, a w 1956 tomik „Prorocy już odchodzą”. Oprócz działalności poetyckiej artysta zajmował się także prozą, czego przykładem są zbiory opowiadań „W puchu Alleluja” czy powieści „Takie większe wesele”, „A jak królem, a jak katem będziesz”, „Diabły”, „Dwunastu”, „Prorok”, „Wniebogłosy”.
Zmarł w sierpniu 1991 roku po długotrwałej chorobie.
