Nie będzie skweru Stanisława Opałki?

Wojewoda unieważnił zarządzenie prezydenta Ryszarda Ścigały dotyczące nadania imienia Stanisława Opałki skwerowi położonemu przy ulicach Czerwonych Klonów i Traugutta. To efekt pisma wysłanego do Jerzego Millera przez Klub Radnych Prawa i Sprawiedliwości.

Prawdopodobnie nie będzie jednak kontrowersyjnego skweru Stanisława Opałki w Mościcach. Wojewoda Małopolski Jerzy Miller unieważnił zarządzenie prezydenta Ryszarda Ścigały, które nadawało tę nazwę skwerowi przy ulicach Czerwonych Klonów i Traugutta. Zadowolenia nie kryją przeciwnicy tego pomysłu, Klub Radnych Prawa i Sprawiedliwości, którzy w lipcu poprosili wojewodę o reakcję w tej sprawie. – Od samego początku ocenialiśmy tą decyzję prezydenta bardzo negatywnie, domagaliśmy się jej natychmiastowego uchylenia – mówi Jacek Łabno, przewodniczący Klubu Radnych PiS. – Decyzja wojewody jest dla nas bardzo dobrą wiadomością. Cieszymy się z tego, że nie ma już w Tarnowie skweru Opałki i myślę, że już nigdy nie będzie.

Warto dodać, że nazwisko Stanisława Opałki już od siedmiu lat widniało w bazie danych, która jest pomocna przy nadawaniu nazw ulicom, skwerom i placom. - Prezydent uległ naciskom politycznym do czego nie chce się przyznać – argumentuje swoje stanowisko radny Jacek Łabno. Grzegorz Kądzielawski, który z ramienia PiS zasiada w Komisji Doraźnej ds. Nazewnictwa Ulic i Placów Publicznych uważa, że nazwiska, które trafiają do bazy powinny zawierać biografię danych osób by łatwiej było wybrać te najbardziej zasłużone. - Na posiedzeniu komisji złożyłem wniosek aby przeglądnąć i zrewidować całą bazę nazwisk – powiedział na spotkaniu z dziennikarzami Grzegorz Kądzielawski.

Radni PiS nie kryją również żalu do prezydenta o to, że w trakcie prowadzenia konsultacji społecznych dotyczących nadania nazwy skwerowi nie zapytał o opinię „Solidarności”, czy środowiska osób internowanych w okresie stanu wojennego.

Stanisław Opałko (1911 – 1993) był wieloletnim dyrektorem Zakładów Azotowych w Tarnowie, członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej, a następnie władz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, posłem na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Urodził się 3 października 1911 roku w Górze Włodowskiej, ukończył Politechnikę Warszawską. W 1945 roku wstąpił do PPS, a od 1948 roku należał do PZPR. W latach 1958 - 1977 był dyrektorem Zakładów Azotowych im. Feliksa Dzierżyńskiego w Tarnowie.
Posłem na Sejm został w roku 1952, był nim nieprzerwanie do roku 1969. W Sejmie zasiadał ponownie w latach 1985 – 1989.
Po zakończeniu pracy w Zakładach Azotowych pełnił jeszcze wysokie funkcje w PZPR. W październiku 1980 został członkiem Komitetu Centralnego PZPR i I sekretarzem KW w Tarnowie. W roku następnym wszedł w skład Biura Politycznego KC PZPR. Wszystkie funkcje przestał pełnić w roku 1986. Zmarł 12 września 1993 roku.