Od nowego roku zmieniły się niektóre zasady dotyczące zasiłku chorobowego. Teraz, bez względu na rodzaj choroby, sumują się wszystkie zwolnienia lekarskie, jeśli nie ma między nimi przerwy, która przekracza 60 dni.
Zmieniły się zasady dotyczące wypłaty zasiłku chorobowego. Zasiłek chorobowy może być wypłacany w ciągu roku nie dłużnej niż przez 182 dni albo 270, gdy niezdolność do pracy jest spowodowana gruźlicą lub przypada w trakcie ciąży.
Do końca ubiegłego roku sumowane były zwolnienia lekarskie, które pacjent dostawał na tę samą chorobę – tzw. kontynuacja leczenia. Inaczej było przy różnych chorobach, gdy zwolnienia były wystawiane na inną jednostkę chorobową. Wtedy okres zasiłkowy wyliczany był na nowo.
Od stycznia nie ma znaczenia rodzaj choroby, ponieważ każde kolejne zwolnienie, gdy przerwa między nimi nie przekracza 60 dni, jest sumowane aż do wyczerpania rocznego zasiłku chorobowego.
Jeżeli ubezpieczony wykorzysta cały zasiłek chorobowy i nadal będzie niezdolny do pracy, może ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne. Przysługuje ono maksymalnie przez 12 miesięcy osobie, która dalej jest niezdolna do pracy, ale rokuje odzyskanie zdolności w tym terminie.
Wyjątkiem jest niezdolność do pracy w czasie ciąży. Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresów niezdolności do pracy przed przerwą wynoszącą do 60 dni, jeżeli po przerwie niezdolność wystąpiła w trakcie ciąży.
Jedna z wprowadzonych zmian dotyczy zasiłku chorobowego dla osób zgłoszonych do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, czyli m.in. prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących. Przedsiębiorcy nie stracą prawa do zasiłku z powodu spóźnienia w opłaceniu składki. Będą mogli otrzymać świadczenia chorobowe także, gdy opłacą składkę po terminie. Co roku do ZUS wpływa ponad 150 tys. wniosków o przywrócenie terminu płatności składek od przedsiębiorców, którzy spóźnili się z ich uregulowaniem i chcą zachować prawo do zasiłku. Od nowego roku te wnioski nie są już potrzebne.
W przypadku osób, których niezdolność do pracy powstanie w okresie, gdy zalegają ze składkami w kwocie wyższej niż 1 proc. minimalnego wynagrodzenia, nowe regulacje pozwalają otrzymać świadczenia po spłacie zadłużenia. Prawo do nich ulegnie jednak przedawnieniu, jeżeli zadłużenie nie zostanie spłacone w ciągu 6 miesięcy od powstania prawa do świadczenia. Nie jest natomiast przeszkodą w wypłacie zadłużenie wynoszące maksymalnie 1 proc. minimalnego wynagrodzenia. To zasady analogiczne, jak w przypadku świadczeń wypadkowych.
Zasiłek chorobowy za pobyt w szpitalu wzrósł. Przed zmianą był niższy od standardowej stawki i wynosił co do zasady 70 procent podstawy wymiaru. Od nowego roku miesięczny zasiłek chorobowy jest w wysokości 80 procent, bez względu na to, czy dotyczy hospitalizacji czy pobytu w domu. Ponadto, od 2022 roku, podstawy wymiaru zasiłku nie oblicza się na nowo, jeżeli między okresami ich pobierania (bez względu na ich rodzaj) nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż miesiąc kalendarzowy. Wcześniej przepisy wskazywały przerwę nie krótszą niż 3 miesiące kalendarzowe.
Prawo do zasiłku macierzyńskiego otrzymały od stycznia kobiety, którym w czasie ciąży ustało zatrudnienie z powodu śmierci pracodawcy. Dotychczas po urodzeniu dziecka nie miały prawa do zasiłku. Jeśli ubezpieczona była zatrudniona na umowę o pracę i ta umowa wygasła z powodu śmierci pracodawcy, to do dnia porodu kobieta będzie otrzymywać zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.
To znaczy, że kobiety w ciąży, które stracą umowę z powodu śmierci pracodawcy, są zabezpieczone tak samo jak te, których pracodawca został zlikwidowany lub upadł.
Według nowych przepisów, po ustaniu ubezpieczenia można pobierać zasiłek chorobowy do 91 dni. Ta zasada nie dotyczy m.in. osób chorych na gruźlicę lub niezdolnych do pracy w okresie ciąży.
