W weekend, 8 i 9 lipca, w Tarnowie znowu zagoszczą artyści uliczni.. Na rynku odbędzie się Festiwal Teatrów Ulicznych 35. Ulica.
35. Festiwal Teatrów Ulicznych znowu zawita do Tarnowa. Spektakle oglądać będzie można w piątek i sobotę, 8 i 9 lipca, na tarnowskim rynku.
Program:
8.07 - |piątek
15.00 Teatr Pinezka (Polska): Sen nocy letniej Clowna Pinezki
16.00 Teatr Makata (Polska): Wesele
18.00 Kamchàtka (Hiszpania): Kamchàtka
19.00 Afuma (Togo): Etsumon (Solidarność)
9.07 - sobota
16.00 Agro the Clown (Włochy): ImproLocura
17.00 Ici’bas Company (Szwajcaria): L’Envers
18.00 Cia.Maduixa (Hiszpania): Migrare
19.00 Teatr KTO (Polska): Arcadia
Piątek:
15.00 Teatr Pinezka (Polska)
Sen nocy letniej Clowna Pinezki
Poetyckie widowisko uliczne bardzo luźno nawiązuje do słynnej sztuki Williama Szekspira. Gdy Clown Pinezka zasypia, leśne wróżki porywają go w magiczny świat fantazji. Marionetki z puszek po konserwach tworzą plejadę fantastycznych postaci, i oczywiście zło walczy z dobrem. Zielone wróżki ciągle psocą, ale Clown Pinezka z pomocą widzów wygrywa walkę ze złym smokiem, a spektakl kończy się happy endem i marszem weselnym. Spektaklowi taneczno-pantomimicznemu bez słów towarzyszy muzyka Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego.
Scenariusz, reżyseria, marionetki:
Przemysław Grządziela
Występują:
Tatiana Dekun, Maciej Słowik, Przemysław Grządziela
Czas trwania:
50 minut
Teatr Pinezka | Polska
Pantomima, klaunada, żonglerka, akrobacje, taniec, sztuka szczudlarska i marionetkowa oraz magia komedii dell’arte – to specjalności gdańskiego zespołu założonego w 1980 roku przez Przemysława Grządzielę. Teatr Pinezka występował m.in. w Kennedy Center w Waszyngtonie, podczas Expo w Sewilli (1992) i w Hanowerze (2000), a także – na zaproszenie konsulatu brytyjskiego – w Ammanie. Nagradzany na największych festiwalach teatralnych na świecie, m.in. w Chinach, Egipcie, Ekwadorze, Japonii, Jordanii, Meksyku, Palestynie, Rosji, Tunezji czy USA.
16.00 Teatr Makata (Polska):
Wesele
Spektakl bada tematykę rytualnego połączenia kobiety i mężczyzny. Dramaturgia oparta jest na obrzędzie weselnym i towarzyszących mu pieśniach, tańcach i zwyczajach inspirowanych Weselem Stanisława Wyspiańskiego i tradycjami ludowymi. Widowisko ma formę podroży, której akty rozgrywają się w kolejnych odsłonach. Forma Wesela animuje przestrzenie miejskie – „nieteatralne”: ulice, place i skwery, przez które widzowie podążają w orszaku. Poprzez uczestniczenie w śpiewach, tańcach, zabawach stają się gośćmi weselnymi. Rytuał przejścia zostaje ubarwiony szczyptą ironii, absurdu i kiczu. Aktorzy tworzą muzykę na żywo – grają i śpiewają. Przedstawienie dotyka wielu płaszczyzn życia współczesnego człowieka, jest metaforą współczesnego świata podzielonego na tych dobrych i tych złych.
Reżyseria
Wiktor Wiktorczyk
Występują
Monika Borysiak, Renata Daszczuk, Monika Maliszewska-Lis, Anna Mika, Katarzyna Stefanowicz, Sylwia Zdunkiewicz, Artur Lis, Piotr Świtalski, Artur Żebrowski oraz Smorągiewicz Band
Czas trwania
50 minut
Teatr Makata | Polska
Teatr Makata powstał w 1995 roku. Od początku istnienia grupa skoncentrowana jest na badaniu granic teatru. Spektakle buduje w sceneriach eksperymentalnych: plenerach czy przestrzeniach industrialnych; nie stroni od form sytuujących się na pograniczu teatru, takich jak happening i sztuki wizualne.
18.00 Kamchàtka (Hiszpania):
Kamchàtka
Osiem osób. Każda posiada tylko jedną walizkę. Przechodnie czy imigranci? Nieświadomi reguł zachowania w mieście, jego tajników i stylu życia, wędrują i odkrywają, jakby przybyli z odległego lądu. Ich pomysłowość i ciekawość powodują, że skrupulatnie badają wszystko wokół, dziecinni w krokach i ruchach. Wszystko jest tu nowe. Każda rzecz jest pretekstem do kolejnej zabawy. Powoli przemieszczają się i wciągają do wspólnych działań publiczność napotykaną po drodze. Kamchàtka to sen – sen pośród naszej rzeczywistości.
Kamchàtka pozwala na snucie serii subtelnych gier, rzeczywistych, a zarazem nieprzewidywalnych, które toczą się pomiędzy zespołem i publicznością. Tę ostatnią tworzą przede wszystkim mieszkańcy miasta goszczącego artystów, którzy pytają: „Skąd oni przyszli? Kim oni są?”. Targani mieszanymi uczuciami widzowie będą musieli podjąć decyzję. Wybierają otwarty umysł czy życie w strachu? Tolerancję czy obojętność? Różnorodność czy jednorodność? Czy budować przyszłość z postaciami z Kamchàtki czy też ją odrzucić? Kamchàtka to przede wszystkim lustro naszych zachowań wobec Odmiennych, Obcokrajowców, Innych.
Wielka Nagroda Jury, MiramirO – Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Gandawie, Belgia, 2008.
Oryginalny pomysł i kierownictwo artystyczne
Adrian Schvarzstein
Wykonawcy i twórcy
Cristina Aguirre, Maïka Eggericx, Sergi Estebanell, Claudio Levati, Andrea Lorenzetti, Judit Ortiz, Lluís Petit, Josep Roca, Edu Rodilla, Santi Rovira, Gary Shochat, Prisca Villa
Amaya Mínguez, Jordi Solé
Premiera
FiraTàrrega, Hiszpania, 2008
Czas trwania
60 minut
Specjalne podziękowania dla Escena Poblenou i Centre Civic Can Felipa, Barcelona
Wsparcie tournée: Institut Ramon Llull & INAEM
Kamchàtka to kolektyw artystyczny, którego członkowie – reprezentujący różne narodowości i dyscypliny – po raz pierwszy spotkali się w Barcelonie w 2006 roku. Kierowani tymi samymi zainteresowaniami i obawami pod artystycznym kierownictwem Adriana Schvarzsteina zaczęli intensywnie trenować improwizację grupową na ulicach Barcelony i badać temat migracji. Barcelona… idealne miasto do konfrontacji ze społeczeństwem obciążonym sprzecznościami i pogrążonym w głębokich problemach integracji.
19.00 Afuma (Togo):
Etsumon (Solidarność)
Popis szczudlarski barwnie połączony ze sztuką żonglerki, tworzeniem żywych rzeźb oraz elementami komedii. Artyści, którzy patrzą na publiczność z wysokości pięciu metrów, zachwycają umiejętnościami – a wszystko to w rytmie afrykańskich bębnów i w atmosferze dobrej zabawy!
Scenariusz i reżyseria
Afuma
Występują
Szczudlarze: Ayena Kassegne (Kass), Apedo Marcellin (Makinzo), Kinglo Honoré (Honokssi)
Perkusiści: Tchalla Kossi (You), Samba Diarra
Premiera
Rue Dance, Niamey, Niger
Czas trwania
25 minut
AFUMA| Togo, Afryka
W języku ifè, używanym w regionie Atakpamé (środkowe Togo), afuma to nadrzewna, rosnąca na rafii paproć, z której wykonywane są szczudła. Kiedy w 2012 roku togijska grupa rozpoczynała działalność, wybrała właśnie tę nazwę, aby podkreślić ideę nieustannego doskonalenia swych umiejętności w sztuce szczudlarskiej. Zespół czerpie z tradycji przodków, wzbogacając występy własnymi innowacyjnymi pomysłami.
Sobota
16.00 Agro the Clown (Włochy):
ImproLocura
Nieprzewidywalne i przezabawne uliczne show, które przełamuje codzienny, nieco nudnawy i całkiem zwyczajny rytm miasta. Ta niespodziewana przerwa w codzienności wyrywa nas z rutyny w prowokacyjnym, zabawnym i ekstrawaganckim stylu. Improwizowany pokaz łączy w sobie pantomimę, techniki klaunady i zachwycające efekty dźwiękowe.
Spektakl zdobył główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Artystów Ulicznych w szwajcarskim Vevey w 2019 roku.
Reżyseria i wykonanie
Luca Della Gatta
Premiera
Włochy, 2018
Czas trwania
45 minut
Agro the Clown | Włochy
Luca Della Gatta rozpoczął edukację w zakresie sztuki cyrkowej w szkole Carampa w Madrycie. Ten czas przybliżył mu życie klauna. Później artysta zaczął studiować teatr fizyczny i pantomimę w madryckiej szkole Nouveaux Colombier kierowanej przez José Pirisa, ucznia Marcela Marceau.
Miał okazję uczyć się u Roberta Escobara i Igóna Lerchundiego w Buenos Aires, a następnie na Uniwersytecie Sztuk Performatywnych Philipa Radice’a w Turynie. Od 2010 roku jako Agro the Clown występuje na placach najważniejszych miast Europy oraz na międzynarodowych festiwalach ulicznych.
17.00 Ici’bas Company (Szwajcaria):
L’Envers
Ten występ jest jak przebłysk szaleństwa na rogu ulicy. Artyści zajmują skrawek sztucznej murawy i zapraszają przechodniów do zatrzymania się i zaczerpnięcia świeżego powietrza. Ten niewielki, acz przytulny obszar czerpiący z natury pozwala na swobodne oderwanie się od reszty świata. To rodzaj pola bitwy, a zarazem placu zabaw. Wspomnienia krążą tu pomiędzy dzieciństwem a dorosłością. Artyści proponują chwilę oderwania się od codzienności, szansę na ponowne odkrycie otaczającej nas architektury, do której jesteśmy tak przyzwyczajeni. Prostota i surowa teatralność tańca i akrobatyki pozostawiają przestrzeń na ujrzenie zamiast wykonawcy – człowieka.
Twórcy
Mathias Reymond & Christine Daigle
Współpraca, scenografia, dramaturgia
Julien Brun
Występują
Mathias Reymond & Ambre Aucouturier
Premiera
Festival Kunsten op Straat, Holandia
Czas trwania
40 minut
18.00 Cia.Maduixa (Hiszpania):
Migrare
Cztery kobiety i pusta przestrzeń. Pusta, lecz zarazem pełna przeszkód i niewidzialnych granic, irracjonalnej nienawiści i bezpodstawnych uprzedzeń. Kobiety musiały opuścić ojczyznę, a kraj, do którego przybyły, również je odrzucił. Przemieszczają się, szukając swojego miejsca. Miejsca, w którym mogą osiedlić się i zakorzenić – żyć. Miejsca, które mogłyby nazwać domem. Proszą o to całymi sobą. I będą o to walczyć. Ten spektakl to ich walka. Bitwa czterech silnych, odważnych i wytrzymałych kobiet.
Pomysł i reżyseria
Joan Santacreu
Występują
Laia Sorribes, Melissa Usina, Paula Quiles, Sara Canet
Premiera
FiraTàrrega, Hiszpania, 2021
Czas trwania
40 minut
Cia.Maduixa | Hiszpania
Wykorzystanie szczudeł jako kluczowego elementu w opowiadaniu historii stało się znakiem rozpoznawczym utworzonej w 2004 roku przez Joana Santacreu grupy Maduixa. Otwierają one przestrzeń do nawiązania dialogu między tańcem, gestem i równowagą, umożliwiając odkrywanie nowego języka scenicznego.
Na przestrzeni lat artystyczne kreacje Cia.Maduixa otrzymały ponad 20 nagród, w tym trzy nagrody Max (Premios Max de las Artes Escénicas) i cztery nagrody dla najlepszego spektaklu podczas FETEN (Feria Europea de artes escénicas para niños y niñas – Europejskich Targów Sztuk Perfomatywnych dla Dzieci). Zespół odwiedził ponad 25 krajów na całym świecie i gościł na wielu międzynarodowych festiwalach.
19.00 Teatr KTO (Polska):
Arcadia
Seans lamentacyjny bez słów
Niezależnie od tego, którego zakątku globu jesteśmy mieszkańcami, zagubiliśmy zdolność przysiadania na ulicznych i osiedlowych ławkach. Ta niegdysiejsza domena ludzi wieku dojrzałego, bezpowrotnie dziś utracona, pozbawia człowieka umiejętności obserwacji świata i przyglądania się mu. Spoglądania za jego horyzont. Wpatrywania się w ten symbol nadziei na tak potrzebne odrodzenie. Inspirowana Różewiczowskim Et in Arcadia ego podróż płonnych wiar do kolebki śródziemnomorskiej kultury staje się poematem o kondycji cywilizacji.
W najnowszej premierze Jerzy Zoń nakazuje wytężać wzrok do wszechwidzenia. Demaskuje czas teraźniejszy jako wybornego mordercę przeszłości. Idące za tym nieodparte poczucie tęsknoty – za światem, za sztuką, za sobą samym – wraz z pragnieniem posiadania daru przenośnych korzeni towarzyszyć nam będą od pierwszej aż do ostatniej sceny tego lamentacyjnego seansu pozbawionego słów. Jego autor maluje arkadyjski pejzaż z wszystkiego, co najpiękniejsze i najokrutniejsze w ziemskim życiu, w którym echa mitycznych słów dopadają nas w każdym zakamarku.
Scenariusz, reżyseria, opracowanie muzyczne
Jerzy Zoń
Występują
Magdalena Dymsza, Paulina Lasyk, Grażyna Srebrny-Rosa, Marta Zoń, Sławomir Bendykowski, Aleksander Kopański, Tomasz Łukawski, Franciszek Muła, Szymon Pater, Mieszko Syc
Czas trwania
60 minut
Teatr KTO | Polska
Teatr KTO powstał w 1977 roku. Działalność zainaugurował spektaklem Ogród rozkoszy. Pierwszych dziesięć zamkniętych pokazów zobaczyło kilkuset widzów, ponad rok później – niemal trzy tysiące w Krakowie i różnych miastach Polski.
W 45. sezonie artystycznym statystyki wyglądają zgoła inaczej: ponad 80 tytułów – zarówno tych na scenie, jak i na ulicy – obejrzało w Polsce i na świecie około trzech milionów widzów. Teatr gościł w ponad 250 miastach w przeszło 40 krajach na pięciu kontynentach. Spektakle prezentował m.in. w Brazylii, Chinach, Iranie, Japonii, Kanadzie, Kolumbii, Korei Południowej, Kostaryce, Meksyku, Tunezji, USA i niemal wszystkich krajach Europy.
Światowa renoma Teatru KTO to także liczne międzynarodowe projekty. Do najważniejszych należy zaliczyć m.in. spektakl Operacja Opera przygotowany z Norweską Narodową Operą w Oslo oraz instalację teatralną Uchodźcy zrealizowaną w Lipsku z okazji 20. rocznicy upadku muru berlińskiego dla 120-tysięcznej widowni.
Od początku istnienia Teatru KTO jego dyrektorem jest Jerzy Zoń.
