„Węgierski łącznik” - promocja książki

Promocja książki „Węgierski łącznik” była jednym z punktów programu spotkania 11 grudnia w Sali Lustrzanej w Tarnowie. O książce opowiadali jej współautorzy i bohaterowie – Akos Engelamyer i Istvan Kovacs. „Węgierski łącznik” to zbiór wspomnień węgierskich dysydentów, ludzi kultury, dyplomatów i polityków.

„Węgierski łącznik” to zbiór wspomnień węgierskich dysydentów, późniejszych parlamentarzystów, ludzi kultury i polityków. Książka wydana została w 2008 roku przez wydawnictwo „Fronda”, a 11 grudnia jej promocja odbyła się w Tarnowie, podczas spotkania w Sali Lustrzanej.
Swoimi wspomnieniami dzielili się dwaj współautorzy i bohaterowie książki – Istvan Kovacs i Akos Engelmayer.
Akos Engelmeyer urodził się 71 lat temu w Segedzie, jest dziennikarzem, tłumaczem, wykładowcą akademickim. Od 1962 roku mieszka w Polsce, gdzie założył rodzinę. Był członkiem „Solidarności”, współtworzył w drugiej połowie lat 80. nielegalną Solidarność Polsko – Węgierską. W roku 1990 został pierwszym po upadku komunizmu ambasadorem Węgier w Polsce, później był również ambasadorem na Białorusi.
Istvan Kovacs z kolei urodził się w 1945 roku w Budapeszcie, jest poetą, historykiem i dyplomatą. W Budapeszcie ukończył studia historyczne i polonistyczne. Od 1972 roku był współpracownikiem Węgierskiej Akademii Nauk, pracę doktorska pisał na temat poezji Cypriana Kamila Norwida. Od 1981 roku był wykładowcą w Katedrze Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Loranda Eotvosa. Od 1995 roku był Konsulem Generalnym Węgier w Krakowie. Jest autorem licznych książek historycznych, powieści i tomiku poezji. W roku 2009 został uhonorowany tytułem Ambasadora Miasta Tarnowa.
Mówiąc o książce „Węgierski łącznik” autorzy zwracają m.in. uwagę na fakt, że 36 posłów pierwszego wolnego parlamentu węgierskiego, czyli 10 % członków izby, znało język polski. Lektura książki po części przynajmniej przynosi odpowiedź na pytanie, dlaczego tak się stało, skąd zainteresowanie polską kulturą i językiem.