W Galerii Niebieskiej Miejskiej Biblioteki Publicznej w Tarnowie przy ulicy Krakowskiej 4, w czwartek, 11 kwietnia o godzinie 17.00, otwarta zostanie wystawa fotografii “Opowieści z ul. Górnej” autorstwa Błażeja Mysiaka.
Błażej Mysiak jest członkiem Stowarzyszenia Fotograficznego ,,Przeciw Nicości” im. Mieczysława Wielomskiego. Prowadzi też blog podróżniczy „Na skraju kraju”, na którym można przeczytać jego teksty i zobaczyć fotografie z wypraw, głównie na wschodnie rubieże Polski.
O wystawie „Opowieści z ul.Górnej” autor mówi: „Leżajsk dziś to senne podkarpackie miasteczko. Raz w roku odżywa za przyczyną tysięcy chasydów przybywających do grobu cadyka Elimelecha w rocznicę jego śmierci. Zgodnie bowiem z wiarą chasydzką światło Boże przelało się na cadyków, a z nich na ich dzieła i uczynki. Chasydzi i cadyk to nierozerwalna całość. Cadyk uzdrawiał, potrafił wejrzeć w cudze myśli. I ten raz w roku ohel, w którym znajduje się grób cadyka brzęczy jak ul. Wciąż nieprzebrane tłumy przeciskają się by dopaść malowanej na złoto kraty, pocałować papier i upuścić go na płytę grobowca, obsypaną wieloma podobnymi prośbami. Cadyk Elimelech przed śmiercią napisał list, obiecując wstawiennictwo w niebie każdemu, kto będzie się do niego modlił. Ten raz w roku Leżajsk rozbrzmiewa śpiewnym jidysz. W tę noc cadyk Elimelech zstępuje do Leżajska.
Tradycja ta trwa nadal, skrupulatne pielęgnowanie wiary, od narodzin aż do śmierci. Lata okupacji, tworzone getta zmieniły całkowicie realia życiowe Żydów. Zginęło wiele osób, które te tradycje mogły przekazywać przyszłym pokoleniom. Duża część uległa zmianom, to nieubłagany bieg historii, ale to co silne, ważne, pozostało i nadal trwa.
Wystawa ta, jest moim osobistym spacerem po Leżajsku, spacerem w kilkudziesięciu zaledwie obrazach, ale będąc w tych miejscach warto swe pierwsze kroki skierować właśnie tu, na stary żydowski cmentarz przy ulicy Górnej. A później dopiero udać się na gwarne krzywe bruki, w poszukiwaniu śladów tych, którzy tę przestrzeń przed laty tworzyli. Zapraszam do miejsc, w których historia pozostawiła ślady przeszłości. Pełne oryginalnych tradycji ale i tragicznych wydarzeń. Tu historia przemawia ze ścian. Ludzie, którzy ją wiekami tworzyli, opierali się o nie, chodzili po tych samych kamieniach ulic, tymi samymi ścieżkami, wystarczy przyłożyć ucho i posłuchać.
Pragnę, by obrazy z Wystawy opowiedziały moją historię spotkania z chasydami. Spotkania z fascynującą tradycją, ale przede wszystkim z pięknem duchowym.”
Wystawa czynna będzie do 10 maja.
