Wielkie serce, złote pióro

Zarzucano mu, że nie umie pisać ponieważ jest „niedokształcony”. A on pisał nie tylko tak, aby zrozumiały dzieci, ale i by dorosłym podsunąć od czasu do czasu jakąś myśl. Wiele musiał się nacierpieć, aby wreszcie mógł powiedzieć o sobie: „Nawet nie marzyłem o takim szczęściu wówczas, kiedy byłem tylko brzydkim kaczątkiem”. 2 kwietnia, dzień urodzin Hansa Christiana Andersena zasłużenie obchodzony jest jako Międzynarodowy Dzień Książki Dla Dzieci.

„Pomiędzy Bałtykiem a Morzem Północnym leży starodawne gniazdo łabędzie, które nazwano Danią. Rodziły się tam i rodzą łabędzie, których imiona nigdy nie zaginą...” Tak zaczyna się jedna z bajek Hansa Christiana Andersena, którego twórczość dla mnóstwa ludzi na całym świecie stanowi najdroższe wspomnienie dzieciństwa, wspomnienie pierwszej książki i pierwszych literackich wzruszeń. Rzeczywiście, z brzydkiego kaczątka jakim był w czasie dziecinnej, nędznej wegetacji, wyrósł Hans Christian na wspaniałego łabędzia. „Nowe szaty cesarza”, „Dziewczynka z zapałkami”, „Królowa Śniegu”, „Mała syrena”, „Brzydkie Kaczątko”. Któż nie zna tych tytułów, skoro nawet w odległej Japonii w niektórych domach ma Andersen swój mały ołtarzyk?
2 kwietnia, dzień urodzin pisarza od 1967 roku obchodzony jest jako Międzynarodowy Dzień Książki Dla Dzieci. Bo pisał Andersen dla dzieci, choć z nadzieją, że i u dorosłych poruszy jakąś myśl. Gminna Biblioteka Publiczna w Borzęcinie zorganizowała w okazji rocznicy urodzin pisarza spotkanie najmłodszych, które miało przybliżyć im jego sylwetkę i twórczość. Dzieci opowiadały o przeczytanych książkach, układały puzzle i rozsypanki tytułów baśni, odpowiadały na wylosowane pytania. Obejrzały także fragment filmu „Calineczka”, który miał w zamyśle rozbudzić ich ciekawość i skłonić do przeczytania bajki. Spotkanie z twórcą nieśmiertelnych bajek, który, jak pisał Jarosław Iwaszkiewicz - „bezdomny w ukochanej ojczyźnie, samotny wśród przyjaciół, przeszedł przez długie życie jak ruchomy, chiński cień” wzbudza nie tylko u dzieci, ale i u dorosłych takie same uczucia - rozrzewnienia i podziwu dla wielkiego serca i złotego pióra duńskiego bajkopisarza.