Wiedeńczyk z urodzenia biskupem tarnowskim był zaledwie pół roku, a jego posługa ograniczyła się do napisania jednego listu do duchowieństwa i wiernych. Doktor filozofii i teologii wcześniej był m.in. biskupem sufraganem ołomunieckim. Po śmierci kardynała Rudolfa Habsburga kapituła w Ołomuńcu wybrała do tamtejszym metropolitą. Papież powołał biskupa Ferdynanda Chotka na to arcybiskupstwo, przedłużając trwający przez kilka lat, od przeniesienia biskupa Zieglera w roku 1827, wakat na stolicy biskupiej w Tarnowie.
Kolejny tarnowski biskup był z urodzenia wiedeńczykiem. Urodził się w 1781 roku i w rodzinnym mieście odbył naukę początkową, gimnazjum oraz studia wyższe z zakresu filozofii i teologii.
Święcenia kapłańskie otrzymał w 1805 roku, a trzy lata później został doktorem filozofii i teologii na uniwersytecie w Pradze. Od 1806 roku pracował w diecezji ołomunieckiej wykładając równocześnie filozofię i teologię w seminarium duchownym w Ołomuńcu. Od roku 1817 roku pracował jako biskup sufragan ołomuniecki.
Sakrę biskupią przyjął 1 czerwca 1817 roku w Kromieryżu. 30 grudnia 1830 roku Ferdynand Maria Chotek został mianowany przez cesarza Franciszka I biskupem tarnowskim, która to funkcja nie była obsadzona od czasu odejścia biskupa Grzegorz Tomasza Zieglera do Linzu. Papież Grzegorz XVI prekonizował nowego biskupa bullą z 30 września 1831 roku.
Ferdynand Maria Chotek przygotowując się do objęcia swojej diecezji napisał list do duchowieństwa i wiernych. Na tym jego aktywność jako biskupa tarnowskiego praktycznie się zakończyła. W czerwcu 1831 roku zmarł bowiem metropolita ołomuniecki kardynał Rudolf Habsburg i tamtejsza kapituła wybrała biskupa Ferdynanda Chotka nowym metropolitą. Jeszcze przez prekonizacją papieską na to arcybiskupstwo, którą otrzymał 24 lutego 1832 roku, Chotek powiadomił kapitułę tarnowską o powyższym wyniesieniu.
Zmarł w 1836 roku w Pradze.
