Pod koniec lat pięćdziesiątych po raz pierwszy w diecezji tarnowskiej obok biskupa ordynariusza pracowało dwóch sufraganów. Drugim, obok Karola Pękali został w roku 1958 ksiądz Michał Blecharczyk. Przyszły biskup był wychowankiem Małego Seminarium w Tarnowie, tu przyjął również święcenia kapłańskie w roku 1932. Pracował w Ciężkowicach, Brzesku, Baranowie Sandomierskim i Bochni. Przez wiele lat związany był z tarnowskim seminarium duchownym jako wykładowca i ojciec duchowny.
Michał Blecharczyk , przyszły biskup tarnowski, urodził się 26 sierpnia 1909 roku w Rabie Niżnej. Rodzice - Józef i Katarzyna z domu Masłowiec prowadzili gospodarstwo rolne. Po ukończeniu w rodzinnej miejscowości szkoły podstawowej rozpoczął naukę w gimnazjum w Nowym Targu, później kontynuował naukę w Tarnowie. Tu uczęszczał do Małego Seminarium, w Tarnowie zdał egzamin dojrzałości, po którym rozpoczął studia teologiczne w seminarium duchownym. Święcenia kapłańskie otrzymał 26 marca 1932 roku z rąk biskupa Leona Wałęgi . Po święceniach rozpoczął pracę jako wikariusz i katecheta w Ciężkowicach, po czterech latach przeniesiony został do Baranowa Sandomierskiego, a na kilka miesięcy przed wybuchem wojny rozpoczął pracę w Brzesku. Cały czas kontynuował naukę. W 1938 roku uzyskał stopień magistra teologii Uniwersytetu Jana Kazimierza, a w roku 1949 stopień doktora teologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego na podstawie pracy: "O twórczości Augusta Cieszkowskiego".
W swojej pracy duszpasterskiej dużo uwago poświęcał młodzieży, ucząc religii i angażując młodych ludzi w działalność Akcji Katolickiej. Również w okresie wojny włączył się w akcję tajnego nauczania.
Po zakończeniu okupacji, w 1945 roku został ojcem duchownym seminarium duchownego w Tarnowie, gdzie zaczął również wykładać liturgikę. Prowadził w seminarium sodalicję mariańską, był inspiratorem wydawania gazetki "Sodalis Marianus". W latach 1951 - 1953 wykładał również w tarnowskim seminarium apologetykę. W roku 1953 rozstał się z seminarium i objął probostwo parafii w Bochni. W tej parafii zaangażował się m.in. w ratowanie zabytkowej dzwonnicy z XVII wieku, renowację cudownego obrazu MB Bocheńskiej, odnowienie kaplicy MB Anielskiej na Murowiance oraz ratowaniem budynku kościoła przed skutkami działalności istniejącej w mieście kopalni soli. Był dziekanem dekanatu Bocheńskiego, a od kwietnia 1958 roku prałatem.
6 lipca 1958 roku Pius XII bullą "Cum episcopus" prekonizował go na biskupa tytularnego Jos i drugiego, obok Karola Pękali , biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej. Sakrę biskupią przyjął ksiądz Michał Blecharczyk w kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Tarnowie 5 października 1958 roku z rąk arcybiskupa Eugeniusza Baziaka , w asyście biskupów Franciszka Bardy z Przemyśla i Karola Pękali.
Był dziekanem dekanatu tarnowskiego miejskiego, a od 1960 roku kanonikiem scholastykiem tarnowskiej kapituły katedralnej. Pracy przybyło mu jeszcze po śmierci biskupa Jana Stepy w 1959 roku, w okresie trzyletniego wakansu na funkcji biskupa ordynariusza.
Pośrednio brał udział w pracach II Soboru Watykańskiego, przesyłając do Rzymu swoje uwagi i propozycje. Osobiście miał wziąć udział w obradach soboru w roku 1965. W wyjeździe przeszkodził jednak szybko pogarszający się stan zdrowia. W trakcie leczenia czasowo zamieszkał w Łącku, powrócił do Tarnowa, ale kolejny kryzys zdrowotny spowodował śmierć biskupa 10 listopada 1965 roku. Nabożeństwa żałobne odprawiono w kościele Najświętszego Serca Jezusowego i w tarnowskiej katedrze. Zgodnie ze swoją ostatnia wolą biskup Michał Blecharczyk pochowany został w swojej rodzinnej parafii.
