Józef Gucwa, zanim został księdzem był m.in.: rolnikiem, urzędnikiem w Grybowie, żołnierzem Zawiązku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Umierał w roku 2004, w wieku 81 lat jako biskup - senior diecezji tarnowskiej, Honorowy Obywatel Miasta Nowego Sącza, kawaler m.in. Srebrnego i Złotego Krzyża Zasługi z Mieczami, Krzyża Armii Krajowej oraz Krzyża Partyzanckiego. Na krótko przed śmiercią obchodził jubileusz 35 - lecia sakry biskupiej.
Józef Gucwa urodził się 20 grudnia 1923 roku w miejscowości Kąclowa w gminie Grybów. Rodzice - Kasper Gucwa i Anna z domu Kmak byli rolnikami. Przyszły biskup ukończył szkołę podstawową w rodzinnej miejscowości, później przez dwa lata uczęszczał do gimnazjum w Grybowie, a następnie do Gimnazjum i Liceum im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie, ucząc się równocześnie w Małym Seminarium. W 1939 roku ukończył gimnazjum i zdał mała maturę. Egzamin dojrzałości zdał w roku 1944 w Grybowie jako uczeń tajnego nauczania.
W czasie okupacji powrócił do Kąclowej, pracował w gospodarstwie rolnym rodziców, a także przez pewien czas jako urzędnik w Urzędzie Gminy w Grybowie. Od 1940 roku działał w ruchu oporu. Był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. Poszukiwany przez Niemców opuścił Grybów i od 1942 roku walczył w oddziale partyzanckim, który sam współorganizował. Oddział był częścią 3 batalionu I Pułku Strzelców Podhalańskich AK. Po zakończeniu okupacji niemieckiej, na początku 1945 roku rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk biskupa Jana Stepy w 1948 roku.
Po święceniach przez cztery lata pracował jako wikariusz w Kolbuszowej. Kontynuował również naukę, uzyskując w 1950 roku stopień magistra teologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1952 - 1969 pracował w Nowym Sączu, najpierw jako wikariusz w parafii św. Małgorzaty, a w roku 1953 został katechetą uczniów szkół średnich i rektorem kościoła św. Kazimierza. Pełnił również od 1955 roku obowiązki wikariusza biskupiego ds. Klasztoru SS. Klarysek w Starym Sączu. W roku 1999 Rada Miejska Nowego Sącza nadała Józefowi Gucwie tytuł Honorowego Obywatela Miasta Nowego Sącza, w uznaniu jego zasług dla lokalnej społeczności w okresie 18 lat pracy w Nowym Sączu.
23 grudnia 1968 roku papież Paweł VI mianował księdza Józefa Gucwę biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej. Sakrę biskupią otrzymał z rąk biskupa Jerzego Ablewicza w Bazylice Przemienienia Pańskiego w Nowym Sączu.
Od początku 1969 roku sprawował urząd wikariusza generalnego, wizytował parafie, organizował uroczystości diecezjalne, zajmował się budownictwem sakralnym. W tarnowskiej Kurii Diecezjalnej był przewodniczącym administracji ogólnej, w latach 1970 - 1990 prowadził referat wizytacyjny, kierował Radą ds. Sztuki Kościelnej, przewodniczył Radzie ds. Ekonomicznych. Przez wiele lat opiekował się Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin, organizując m.in. Stowarzyszenie Rodzin Katolickich i Dom Samotnej Matki w Tarnowie. Opiekował się także duszpasterstwem charytatywnym i Caritas Diecezji Tarnowskiej. W ramach Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Episkopatu ds. Misji, w latach 1983 - 1988 przewodniczącego Podkomisji ds. Duszpasterstwa Kobiet, był również członkiem komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego.
Od czerwca 1997 roku do stycznia 1998 roku był administratorem Diecezji Tarnowskiej. 11 grudnia 1999 roku papież Jan Paweł II przychylił się do prośby biskupa Józefa Gucwy i zwolnił go z zajmowanych stanowisk, dziękując za pełnienie posługi biskupiej.
Po zakończeniu wojny był represjonowany za przynależność do Armii Krajowej, w latach dziewięćdziesiątych za postawę w czasie okupacji otrzymał m.in. Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki i Odznakę Weterana Walki o Niepodległość.
Zmarł nagle w Tarnowie 8 marca 2004 roku. Uroczystościom pogrzebowym w Bazylice Katedralnej w Tarnowie przewodniczył arcybiskup Józef Kowalczyk , Nuncjusz Apostolski w Polsce. W telegramie kondolencyjnym do ordynariusza tarnowskiego bpa Wiktora Skworca Jan Paweł II napisał m.in.: Odszedł do domu Ojca po wieczną nagrodę wzorowy Kapłan i Biskup. Zawsze szczerze oddany Bogu i ludziom: wychowawca młodzieży sądeckiej, opiekun seminarzystów i sióstr zakonnych oraz inteligencji katolickiej. Od chwili święceń kapłańskich służył Kościołowi Chrystusowemu ze szczególnym ewangelicznym przekonaniem. Jako biskup pomocniczy i wikariusz generalny na przestrzeni minionych 31 lat dał się poznać jako gorliwy pasterz, wizytator parafii, organizator licznych uroczystości diecezjalnych.
Wiem, że był odpowiedzialny za wiele sektorów życia duszpasterskiego: budownictwo sakralne, duszpasterstwo rodzin, młodzieży, duszpasterstwo charytatywne. Także Konferencja Episkopatu Polski powierzała Mu odpowiedzialne zadania w sprawach misji, duszpasterstwa kobiet, duszpasterstwa ogólnego.
Przez wszystkie lata pozostał wierny swemu biskupiemu zawołaniu "Aby Bóg był uwielbiony". Jestem przekonany, że wyrasta ono ze szczególnej wrażliwości oraz starań śp. Biskupa Józefa o zachowanie depozytu wiary, troski o los człowieka, o dobro i sprawiedliwość. Ewangelicznym wartościom służył całym swoim życiem. Jego doświadczenie było cennym darem dla Kościoła. Dostrzegały je także władze państwowe, wojskowe i cywilne, nadając Mu odznaczenia i nagrody, szczególnie za postawę w latach okupacji .
Biskup Józef Gucwa pochowany został w swojej rodzinnej miejscowości - Kąclowej.
