Żołnierz, oficer armii austriackiej, generał brygady Wojska Polskiego, szef Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Zginął w Gibraltarze wraz z generałem Władysławem Sikorskim.
Tadeusz Klimecki (1895 – 1943) urodził się 23 listopada 1895 roku w Tarnowie. Po ukończeniu gimnazjum w Jaśle rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W tym okresie związał się z działającymi w Galicji organizacjami niepodległościowymi.
Po wybuchu I wojny wstąpił do Legionu Wschodniego, a po jego rozwiązaniu został powołany do służby wojskowej w armii austriackiej. Ukończył oficerską szkołę piechoty. W 1916 roku mianowany został podporucznikiem, dowodził kompanią na froncie włoskim, był trzykrotnie ranny.
Po zakończeniu wojny wstąpił do Wojska Polskiego i współdziałał przy organizowaniu 16 pułku piechoty w Tarnowie. W tej jednostce, jako porucznik, następnie kapitan walczył w wojnie polsko - bolszewickiej, dowodząc kompanią, a później batalionem. Po wojnie powrócił z pułkiem do Tarnowa.
W 16 pułku piechoty służył do roku 1925, kiedy to uzyskał awans na stopień majora i podjął studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po ich ukończeniu (z pierwszą lokatą), w roku 1928, mianowany został szefem sztabu 12 dywizji piechoty w Tarnopolu. W 1930 roku został powołany na stanowisko wykładowcy do Wyższej Szkoły Wojennej, w następnym roku uzyskał awans na stopień podpułkownika.
W roku 1934 powrócił do służby liniowej na stanowisko zastępcy dowódcy 18 pułku piechoty w Skierniewicach, od 1936 roku dowodził 5 pułkiem strzelców podhalańskich w Przemyślu. W 1938 roku został pułkownikiem, powołano go również ponownie do pracy dydaktycznej w Wyższej Szkoły Wojennej, gdzie pracował do wybuchu wojny.
W czasie kampanii wrześniowej pracował w Oddziale III Sztabu Naczelnego Wodza na stanowisku szefa Wydziału Operacyjnego. Po zakończeniu kampanii przedostał się do Francji i został powołany na stanowisko szefa Oddziału III Sztabu Naczelnego Wodza. Uczestniczył w organizacji i szkoleniu Armii Polskiej na terenie Francji.
Po klęsce Francji działał w kierownictwie ewakuacji, koordynującym transport polskich oddziałów do Wielkiej Brytanii.
W czerwcu 1940 roku Tadeusz Klimecki został powołany na stanowisko Szefa Sztabu Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, a w lutym 1941 roku awansowany został do stopnia generała brygady.
Chciał wrócić do służby liniowej, planowano powierzenie mu dowództwa 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Zginął w Gibraltarze w lipcu 1943 roku towarzysząc generałowi Władysławowi Sikorskiemu w podróży inspekcyjnej na Bliski Wschód. Pochowany został na cmentarzu Polskich Lotników w Newark pod Londynem. W grudniu 2010 roku szczątki generała pochowane zostały na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Był Kawalerem Krzyża Virtuti Militari V kl., Krzyża Walecznych oraz Orderu Polonia Restituta.
