Czterej pancerni wiecznie żywi (i pies). „Sz jak Szarik”.

Życie to nie teatr – życie to film, a raczej serial. Pokazywany od 40 lat regularnie – jak mówią bohaterowie przedstawienia „Sz jak Szarik” - zwykle latem, na wakacje i zimą, coś w okolicach ferii zimowych. Jeśli osoby liczące mniej lat niż dzieło Janusza Przymanowskiego i Konrada Nałęckiego mylą fabułę serialu z własnym życiem, rzecz może być albo bardzo poważna, albo śmieszna. W wydaniu autorów przedstawienia „Sz jak Szarik” w grę wchodzi raczej ta druga możliwość, dzięki czemu i widzowie dobrze się bawią.

Na początku był serial – to nie początek świętej księgi, ale przedstawienia „Sz. jak Szarik” Jakuba Przebindowskiego – potem był musical Janusza Przymanowskiego, Benedykta Konowalskiego i Adama Walacińskiego wyprodukowany w roku 1973 z udziałem takich gwiazd jak Krzysztof Krawczyń, czy zespół „Dwa plus jeden”, Maryla Rodowicz, czy Jerzy Grunwald. Do tego wszystkiego nawiązuje zaprezentowany podczas „Talii” spektakl „Sz jak Szarik” Towarzystwa Teatrum z Warszawy. Młodzi ludzie, młodsi nawet niż sam serial, do tego stopnia utożsamiają się z członkami załogi „Rudego” i ich towarzyszami walki, że myli się im serialowi fikcja z realnym światem, a swoje osobiste sprawy oceniają przez pryzmat przygód bohaterów serialu. Opowieści o tragikomicznych losach bohaterów spektaklu towarzyszą piosenki z przywołanego wyżej musicalu.

Sentyment do PRL nie jest mitem – demonstrują twórcy przedstawienia - prezentując kilka razy w trakcie jego trwania sondę uliczną na temat kultowego serialu. Występują w niej i ci, którym członkowie załogi „Rudego” mylą się z równie bohaterskim Hansem Klosem, jak i interlokutorzy, którzy podkreślają, że największym atutem dzieła Janusza Przymanowskiego jest… prawda historyczna w nim zawarta. Jak to mówił Bohdan Smoleń w jednym ze swoich programów? – Gdybyśmy dwa takie czołgi mieli, tobyśmy sami cała tę wojnę wygrali. Ale z drugiej strony nie byłoby przedstawienia „Sz jak szpik”, gdyby nie trwające od 40 lat zainteresowanie serialem. A to sympatyczne przedstawienie.