Góra Świętego Marcina to dla Tarnowa miejsce szczególne. Najwyższe wzniesienie w okolicy, popularnie nazywane "Marcinką", na którym wznieśli swój zamek pierwsi właściciele Tarnowa. Na tarnowskim zamku gościli m.in. królowie polscy - Kazimierz Wielki i Władysław Jagiełło, król węgierski Jan Zapolya oraz najwybitniejsi humaniści: Jan Kochanowski, Mikołaj Rej, Andrzej Frycz Modrzewski, Marcin Kromer. Północne stoki góry pokrywa las o powierzchni ponad 30 hektarów. Najstarsze drzewa tu rosnące liczą 100 - 120 lat.
Mierząca 384 metry Góra Świętego Marcina, to najwyższe wzniesienie w rejonie Tarnowa. Północne zbocze góry porośnięte jest lasem, obejmującym powierzchnię ponad 30 hektarów. Rosną tu przede wszystkim dęby, buki i jesiony, a także, w mniejszej liczbie, jodły, modrzewie, sosny, lipy, wiązy, klony oraz brzozy. Obecny las to pozostałość dawnych puszcz porastających Karpaty. Przez najpiękniejsze fragmenty stoku Góry św. Marcina, wyznaczono trasę turystyczną - "Szlak borsuka". Wiek najstarszych rosnących tu drzew wynosi 100 -120 lat. W okresie powojennym nie były one wycinane, prowadzono jedynie cięcia pielęgnacyjne i sanitarne. Drzewostan regularnie uzupełniany jest drzewami gatunków domieszkowych.
Las, jak i cały teren Góry Świętego Marcina był do II wojny światowej prywatną własnością rodziny Sanguszków. Po wojnie został upaństwowiony, wszedł w posiadanie Lasów Państwowych. W roku 1963 został skomunalizowany i do dziś, jako las miejski, znajduje się we władaniu samorządu Tarnowa.
Położony w południowej części Tarnowa, w bliskiej odległości od centrum miasta las na "Marcince" spełnia przede wszystkim funkcje rekreacyjne i krajobrazowe. Na jego atrakcyjność składają się: różnorodny drzewostan, bogaty podszyt i podrost, liczne ścieżki i drogi leśne, obiekty sportowo - rekreacyjne i zabytkowe oraz znakomity punkt widokowy z którego obejrzeć można najpiękniejszą panoramę miasta. Na szczycie wzgórza, na terenie nie zalesionym zachowały się ruiny zamku pierwszych właścicieli Tarnowa. Wzniesiony przez Spicymira Leliwitę w XIV wieku zamek jest praktycznie rówieśnikiem miasta. Już w XIV i na początku XV wieku gościli tu polscy władcy - Kazimierz Wielki i Władysław Jagiełło , ale najświetniejszy czas przeżywał zamek na Górze Świętego Marcina w okresie, gdy jego gospodarzem był hetman Jan Tarnowski . Przybywali wówczas do Tarnowa m.in.: Jan Kochanowski, Mikołaj Rej, Andrzej Frycz Modrzewski, Marcin Kromer. W roku 1528 hetman oddał zamek do dyspozycji króla Węgier Jana Zapolyi, który starał się stąd odzyskać koronę węgierską.
Po przejściu w ręce Ostrogskich zamek zaczął podupadać, stał się przedmiotem sporów majątkowych pomiędzy spadkobiercami Tarnowskich, był oblegany i zdobywany. Niszczejący zamek ostatecznie rozebrany został pod koniec XVIII wieku przez jednego z książąt Sanguszków, a materiał wykorzystano na dokończenie budowy kościoła sióstr bernardynek. Obecny wygląd ruin ma związek z jednym jeszcze tragicznym wydarzeniem z historii Polski i Tarnowa. W roku 1848 na części ruin usypano kopiec ku czci ofiar rzezi galicyjskiej z 1846 roku. W latach sześćdziesiątych XX wieku rozpoczęto szeroko zakrojone wykopaliska, wykonano prace konserwatorskie i zabezpieczono wykopaliska. Wówczas też odkryto dziesiątki tysięcy przedmiotów - metalowych, szklanych, ceramicznych, a także fragmentów naczyń oraz "skarb" - kilkaset sztuk monet ukrytych w mutrze w II połowie XVII wieku. Kolejne badania archeologiczne odbyły się w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego stulecia.
Inną interesującą pamiątką przeszłości na terenie Góry Świętego Marcina są ślady wczesnośredniowiecznego grodu z VIII - IX wieku, znajdujące się w południowej części lasu.
Na północnym stoku góry znajduje się plac zabaw oraz restauracja, a poniżej lasu kompleks odkrytych basenów. Kiedyś stała tu również skocznia narciarska i funkcjonował wyciąg.
W ostatnich latach na górze spotykają się jednak nie narciarze, a przedstawiciele innej dyscypliny sportu. Co roku stoki Góry Świętego Marcina stają się miejscem zawodów w kolarstwie górskim o "Puchar Tarnowa MTB".
