Malarz, rysownik i ilustrator
Urodził się 29 października 1824 w Nowym Wiśniczu koło Bochni. Jego ojciec, Michał Kossak , był sędzią przez krótki czas pracującym w Nowym Wiśniczu, później rodzina przeniosła się do Lwowa, gdzie Juliusz Kossak mieszkał od wczesnego dzieciństwa. Przyszły malarz ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, równolegle ucząc się malarstwa u Jana Maszkowksiego i Piotra Michałowskiego . Nigdy nie ukończył jednak żadnej uczelni artystycznej, był praktycznie samoukiem. W latach czterdziestych XIX wieku rozpoczął karierę artystyczną. Podróżując po dworach ziemiańskich na Ukrainie, Podolu, Wołyniu i Małopolsce malował sceny z życia arystokracji, portrety, polowania i konie. W późniejszym okresie specjalizował się w malarstwie historycznym i batalistycznym lecz ulubionym tematem jego obrazów były konie. W 1948 roku Juliusz Kossak uczestniczył w wydarzeniach Wiosny Ludów we Lwowie, na początku lat pięćdziesiątych odwiedził m.in. Petersburg, Wiedeń i Paryż, przebywał też krótko na Węgrzech. W 1855 roku, po ślubie z Zofią Gałczyńską , młode małżeństwo wyjechało do Paryża, gdzie Juliusz Kossak spędził pięć lat. Tam też urodzili się wszyscy trzej synowie Juliusza Kossaka, w tym Wojciech, później również znany malarz.
W 1860 roku Kossakowie powrócili do kraju, zamieszkali w Warszawie, a Juliusz pracował jako kierownik działu artystycznego "Tygodnika Ilustrowanego", kontynuując cały czas pracę twórczą, malując kolejne obrazy batalistyczno - historyczne. Współpracował również z czasopismami "Przyjaciel dzieci" i "Kłosy". Ilustrował szereg książek.
W roku 1867 Juliusz Kossak wyjechał na wystawę światową do Paryża, następnie zatrzymał się w Wiedniu i Monachium, gdzie przebywał niespełna rok, pracując w pracowni Franciszka Adama obok Józefa Brandta , Maksymiliana i Aleksandra Gierymskich.
Po powrocie do kraju rodzina Kossaków zamieszkała w Krakowie. Wtedy zakupił dworek nazwany później "Kossakówką". Dom artysty stał się szybko miejscem spotkań krakowskich artystów. Bywali tam m.in.: Adam Asnyk , Henryk Sienkiewicz , Stanisław Witkiewicz , Józef Chełmoński i wielu znanych malarzy, pisarzy oraz aktorów.
Juliusz Kossak angażował się w życie publiczne Krakowa, był jednym z inicjatorów utworzenia w mieście Muzeum Narodowego, członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz komitetu organizacyjnego obchodów pięćdziesięciolecia pracy Józefa Ignacego Kraszewskiego , od roku 1880 do końca życia pełnił funkcję prezesa Koła Artystyczno - Literackiego. Sam uhonorowany został z okazji jubileuszu czterdziestolecia pracy artystycznej Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa.
Z Krakowa kilkakrotnie wyjeżdżał na teren wschodniej Galicji - do Lwowa, Żółkwi, Podhorców, Stanisławowa i Chocimia.
Malował i mieszkał do końca życia w "Kossakówce". Zmarł w Krakowie 3 lutego 1899 roku.
Jego prace to głównie akwarele, a także ilustracje do książek i czasopism. Uważany jest za twórcę polskiego malarstwa batalistycznego. Debiut wystawienniczy Juliusza Kossaka miał miejsce w 1847 we Lwowie, od 1854 artysta wielokrotnie prezentował swoje prace m.in. w Krakowie, Warszawie, Lwowie, Poznaniu, Łodzi, a także za granicą - w Paryżu, Dreźnie, Wiedniu i Berlinie. Retrospektywną wystawę Juliusza Kossaka zorganizowano we Lwowie, Krakowie i Warszawie w roku śmierci artysty, później podobne retrospektywne ekspozycje odbyły się jeszcze dwukrotnie we Lwowie (1925, 1933), Warszawie (1924, 1933) oraz w roku 1924 w Krakowie.
