O współpracy Kościoła i samorządu rozmawiali ordynariusz diecezji tarnowskiej bp Wiktor Skworc, prezydent Tarnowa Ryszard Ścigała, jego zastępcy i radni. Samorządowcy zostali zaproszeni do domu biskupa przy ulicy Mościckiego. Spotkanie odbyło się z okazji 225-lecia powstania Diecezji Tarnowskiej.
W tarnowskiej kurii odbyło się spotkanie biskupa ordynariusza z członkami Rady Miejskiej w Tarnowie, prezydentem i jego zastępcami. Podczas spotkania biskup Wiktor Skworc mówił m.in. o możliwościach współpracy samorządu i diecezji, podziękował też samorządowcom za troskę o szkolnictwo, pomoc potrzebującym i za podjęcie decyzji o budowie domu dla bezdomnych mężczyzn. Biskup przypomniał także słowa Jana Pawła II, który mówił, że wykonywanie władzy powinno być ofiarną służbą człowiekowi i społeczeństwu, nie zaś szukaniem własnych, czy grupowych korzyści z pominięciem dobra wspólnego całego narodu. - My mieszkańcy Tarnowa, zmęczeni sytuacją społeczną w kraju, oczekujemy od Was czytelnego świadectwa, że można sprawować władzę bez afer i korupcji, bez przeciwieństwa prawdy, jakim są wszechobecne w naszym życiu społecznym manipulacja i kłamstwo. Społeczeństwo polskie, kiedy zawodzą jego elity polityczne potrzebuje świadectwa ludzi tworzących Polskę samorządną. Potrzebuje świadectwa tych, spośród was, którzy w swoim działaniu powołują się na prawdę Ewangelii. Bardzo was proszę szanujcie siebie nawzajem – powiedział bp Skworc do samorządowców.
- To nowa księga do zapisania w relacji samorząd – Kościół – mówił po spotkaniu prezydent Ryszard Ścigała. - Rozmawialiśmy o edukacji, opiece nad starszymi, współpracy z Caritas Diecezji Tarnowskiej i o budowie jakości życia w Tarnowie. Dla mnie to ważny impuls. Myślę, że wszystkim to spotkanie zapadnie w pamięci. Może złagodzi obyczaje? Może będzie lepiej? Głęboko w to wierzę.
Podczas spotkania ksiądz Ryszard Banach, historyk, wygłosił wykład „Samorząd a władze kościelne w Diecezji Tarnowskiej”. Prelegent przypominał przykłady dobrej współpracy Kościoła i samorządu lokalnego – np. podczas przebudowy katedry tarnowskiej w latach 1889-1897. Władze miasta uporządkowały wówczas teren wokół kościoła, wybrukowano cały plac katedralny i ułożono chodniki, a następnie przekazano plac oraz teren pod katedrą na własność Kościoła. W kosztach remontu katedry partycypowała również ludność żydowska, o czym zadecydowali żydowscy członkowie Rady Miejskiej.
