Tarnów w „Klubie Trójki”

W audycji zachwycano się pudełkowym domem państwa Książków przy ul. Chopina zaprojektowanym przez arch. Wojciecha Pietrzyka, przypominającym mały mozaikowy dom towarowy o pstrokatej kolorystyce foletów, żółci i pomarańczy, zestawionej z szarością kamienia i betonu. Modernistyczna bryła wolnostojacego wyniosłego budynku i upchanego do kąta gabinetu rendgenowskiego została osadzona na narożnej zacienionej działce przy zupełnym zignorowaniu kontekstu sąsiedniej zabudowy (istniejącej na przeciw wyjątkowej kamienicy, w której urodził się tarnowski wynalazca J. Szczepanik). Ten wyzywający kloc na stalowych nogach z aluminiowymi oknami rzadko otwieranymi jest niefunkcjonalny, drogi w utrzymaniu, ma wiele mankamentów, ale za to w zawieszonym nad ulicami miasta wysokim salonie z biblioteczną antresolą, oświetlonym okazałym lampionem pająkiem, przechodnie mogą do woli śledzić pokazowy spektakl lekarskiej majętności.

Prawdę mówiąc zapomniałam że miałam posłuchać Klubu i trochę tego żałowała. Ale jeżeli faktycznie rozwodzono się, tak jak pisze Imadło, nad tym architektonicznym dziwadłem jakim jest dom Książków, a co gorsza zachwycano się nim, to chyba nie mam czego żałować. Nowoczesność to dość pokrętna i będąca raczej przejawem wczesnego nowobogactwa i źle rozumianego wyższego stanu niż faktyczne odzwierciedlenie trendów architektonicznych naszego miasta.