Krzysztof Penderecki nie żyje. Miał 86 lat, był jednym z najwybitniejszych współczesnych polskich kompozytorów, dyrygentów i pedagogów.
Zmarł Krzysztof Penderecki - jeden z najwybitniejszych współczesnych polskich kompozytorów i dyrygentów. Miał 86 lat.
Przyszedł na świat w Dębicy 23 listopada 1933 roku. Od roku 1951 związany z Krakowem. Początkowo uczył się grać na skrzypcach i pobierał lekcje kompozycji u Franciszka Skołyszewskiego. W latach 1955-58 studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Do pierwszego publicznego występu Pendereckiego doszło w 1959 r. na Międzynarodowym Festiwalu Warszawska Jesień. W 1959 r. powstał „Tren ofiarom Hiroszimy".
„Pasja wg św. Łukasza" to pierwsza rozbudowana forma w twórczości Pendereckiego. Utwór został napisany na zamówienie dla uczczenia 700-lecia katedry w Muenster, w której odbyło się pierwsze wykonanie w 1966 roku. To punkt zwrotny w karierze artysty. Kolejne wielkie dzieło to „Dies Irae" (1967), znane również jako „Oratorium Oświęcimskie". Kilka lat później powstaje inna wielka forma – „Jutrznia" (1970 r.). W 1971 roku powstało dzieło oratoryjne, kantata „Kosmogonia". Karierę dyrygencką rozpoczął Penderecki w 1972 roku. Od tego czasu prowadził największe orkiestry świata. W latach 1966-68 był profesorem w Folkwang-Hochschule fuer Musik w Essen oraz na Yale University School of Music latach 1972-1978. Prowadził zajęcia z młodymi kompozytorami w Europejskim Centrum Muzyki w Lusławicach.
Na początku lat 70. XX w. powstały takie dzieła jak „I Symfonia" (1972 r.) i „Magnificat". Z kolei światowa premiera „I Koncertu skrzypcowego" odbyła się w Bazylei w kwietniu 1977 r., a „II Symfonii" - w maju 1980 r. w Nowym Jorku.
W tym samym roku wykonano po raz pierwszy „Te Deum". W 1983 r. swoją premierę miał „II Koncertu wiolonczelowego", Rok później napisał „IV Symfonię".
Penderecki był także autorem oper. W latach 1968-69 powstały „Diabły z Loudun", w 1978 – „Raj utracony", w 1986 – „Czarna maska", a w 1991 „Ubu Król.
Na obchody 3000 lat Jerozolimy napisał „VII Symfonię" („Siedem bram Jerozolimy"). W 1997 roku, na tysiąclecie Gdańska, powstała kantata „Hymn do świętego Wojciecha". Rok później odbyło się prawykonanie kolejnego utworu „Credo".
W latach siedemdziesiątych kupił dwór w Lusławicach, miejsce pracy twórczej i twórczych spotkań. To tam, w 2005 roku, powołuje do życia Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego. Działalności Centrum przyświeca nadrzędna idea inspirowania najzdolniejszych młodych muzyków do doskonalenia umiejętności i dążenia ku pełnej dojrzałości artystycznej. Kursy mistrzowskie, warsztaty solowe, kameralne i orkiestrowe, seminaria oraz wykłady kładą akcent na relację między mistrzem a uczniem. Instytucja kultywuje tym samym tradycyjne, europejskie wartości. Centrum jest miejscem spotkań młodych adeptów muzyki z mistrzami sztuki wykonawczej i kompozytorami, a także wybitnymi postaciami szeroko pojętej humanistyki. Wszechstronne kształcenie na wszystkich etapach rozwoju artystycznego koncentruje się na rozwoju umiejętności praktycznych w zakresie wykonawstwa i interpretacji, jak również pogłębia wiedzę o stylach muzycznych, dziejach form i gatunków muzyki europejskiej, estetyce dzieła muzycznego i jego miejsca w kulturze. Drugą, obok wszechstronnej edukacji muzycznej najważniejszą sferą działalności instytucji są koncerty i festiwale. Prezentacje obejmują zarówno klasyczne arcydzieła światowej literatury muzycznej, jak i muzykę najnowszą.
