Muzeum Okręgowe w Tarnowie zaprasza na kolejne warsztaty rzemieślnicze w ramach projektu „Jesień średniowiecza - wiosna renesansu. Cykl wydarzeń kulturalno – naukowych”. Warsztaty bednarstwa i plecionkarstwa odbędą się w w dniach 27 – 29 kwietnia w Muzeum Etnograficznym. Nasza redakcja jest jednym z patronów medialnych projektu.
W ramach projektu „Jesień średniowiecza - wiosna renesansu. Cykl wydarzeń kulturalno-naukowych" współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego, od 27 do 29 kwietnia Muzeum Etnograficzne w Tarnowie gościć będzie rzemieślników, specjalistów w dziedzinie bednarstwa i plecionkarstwa. Planowane warsztaty mają charakter otwarty i skierowane są zarówno do grup zorganizowanych jak i indywidualnych miłośników historii. Nie obowiązuje żaden limit wiekowy, zatem wszyscy zainteresowani mogą czuć się zaproszeni.
Spotkania odbywać się będą od godziny 9 do 17, przewidywany czas trwania warsztatu to około 90 minut, czyli dwie godziny lekcyjne. Zgłoszenia przyjmuje Muzeum Etnograficzne w Tarnowie, tel. 14 622 06 25. Udział w warsztatach jest bezpłatny, organizatorzy zapewniają wszystkie niezbędne materiały. Nasza redakcja jest jednym z patronów medialnych projektu.
Plecionkarstwo jest to umiejętność wykonywania różnych przedmiotów z trawy, słomy, pędów drzew i krzewów, łyka, pasków skóry i sznurka splecionego z włókien roślinnych. Pojawiło się zapewne w późnym paleolicie, szybko znalazło zastosowanie przede wszystkim w rybołówstwie, myślistwie, transporcie (kosze, siatki), stroju (obuwie, przepaski), budownictwie (wyplatanie ścian) i wyposażeniu wnętrz (maty), można przypuszczać, że dało początek tkactwu i jest jedną z najstarszych form rękodzieła.
W średniowiecznym wiejskim gospodarstwie wyroby plecione z różnych surowców stanowiły ważny element jego samowystarczalności. Czynnikami sprzyjającymi w uprawianiu plecionkarstwa były łatwość zdobycia surowców, nieskomplikowany sposób wyplatania i przede wszystkim zapotrzebowanie na tego typu wyroby. Plecionkarstwem zajmowali się zazwyczaj ludzie starsi lub małorolni chłopi, głównie zimą i wczesną wiosną, traktując to zajęcie jako dodatkowe źródło dochodów. Umiejętności przekazywano z pokolenia na pokolenie, zaś produkty plecionkarskie przeznaczone były na własny użytek lub sprzedawano je na targach i jarmarkach.
Bednarstwo to rodzaj rzemiosła pozwalający wytworzyć techniką klepkową narzędzia drewniane takie jak beczki, kadzie, balie, fasy, maselnicy, dzieże i łopaty do chleba, konewki, wiadra, cebrzyki, wanienki i kufle. Bednarz wyrabia naczynia z drewna sosnowego, świerkowego, olchowego, lipowego, dębowego.
Tak jak wiele innych produktów rzemieślniczych, wyroby bednarskie sprzedawane były na targach i jarmarkach. Jesienią największym powodzeniem cieszyły się beczki, służące chłopom do kiszenia ogórków i kapusty. Kiedyś wykorzystywano je także do przechowywania miodu, piwa, wina i zboża.
Technika ręcznego wytwarzania naczyń była niegdyś tajemnicą każdego bednarza, której nie ujawniano nawet najbliższym. Metody pracy innego rzemieślnika można było poznać tylko analizując materiały i sposób konstrukcji jego wyrobu.
