Bohaterem kolejnej wystawy w ramach cyklu organizowanego wspólnie przez Muzeum Okręgowe w Tarnowie i Tarnowski Oddział Związku Polskich Artystów Plastyków będzie Stanisław Westwalewicz. „Wystawę „Włoskie pejzaże” będzie można oglądać w piwnicach muzeum od 23 maja do 19 czerwca.
23 maja o godzinie 18.00 odbędzie się kolejny wernisaż w ramach cyklu wystaw organizowanych wspólnie przez Muzeum Okręgowe i Tarnowski Oddział Związku Polskich Artystów Plastyków. Cykl nosi tytuł „Tarnowscy artyści w galerii muzealnej”.
Tym razem do galerii w piwnicy Muzeum Okręgowego organizatorzy zapraszają na wystawę malarstwa Stanisława Westwalewicza – „Włoskie pejzaże”. To wyjątkowa wystawa w cyklu „Tarnowscy artyści w galerii muzealnej”, bo prezentująca wycinek twórczości bodaj największego tarnowskiego artysty malarza w minionym stuleciu.
Na wystawie zostaną po raz pierwszy zaprezentowane akwarele przedstawiające włoskie krajobrazy.
Ekspozycję będzie można oglądać do 19 czerwca.
Stanisław Westwalewicz urodził się 13 listopada 1906 roku w Kozienicach koło Radomia. W roku 1928, po pomyślnie zdanych egzaminach rozpoczął studia w krakowskiej ASP, gdzie uczył się pod kierunkiem Włodzimierza Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego, Karola Frycza i Fryderyka Pautsch’a – wybitnych przedstawicieli realistyczno – postmodernistycznego malarstwa „Młodej Polski”. W roku 1933 po ukończeniu studiów powrócił do rodzinnych Kozienic i zajął się malarstwem pejzażowym i portretowym. Pierwszą indywidualną wystawę zorganizował w 1937 roku, w krakowskim Pałacu Sztuki.
W 1939 roku zgłosił się na ochotnika do Wojskowej Komisji Uzupełnień w Lublinie. Zgodnie z rozkazem udał się na wschód, gdzie dostał się do niewoli sowieckiej. W roku 1941 trafił do Armii Polskiej generała Władysława Andersa. Wraz z nią przeszedł kraje Bliskiego Wschodu. Przez cały ten czas malował - wystawiał swoje prace m.in. w Bagdadzie, Kairze, Damaszku, Bejrucie. Po ewakuacji II Korpusu Polskiego z Bliskiego Wschodu do Włoch w 1942 roku został przeniesiony do sekcji graficznej Oddziału Oświaty w Neapolu, a następnie trafił do Oddziału Dobrobytu Żołnierza w Rzymie. Tu również sporo malował. Powstawały wtedy bardzo barwne i dekoracyjne obrazy, których znaczną ilość przywiózł do Polski. Był jednym z założycieli Cricolo Artistico Internazionale – Międzynarodowego Koła Artystycznego zwanego również „Art. – Club”. Należało do niego 60 malarzy z różnych krajów (Anglicy, Bułgarzy, Amerykanie, Czesi, Holendrzy, Jugosłowianie, Węgrzy, Włosi, Polacy, Szwed i Brazylijczyk).
W 1946 roku został zdemobilizowany, rok później wrócił do kraju. Początkowo mieszkał w Kozienicach, następnie w Pilźnie. Od roku 1962 zamieszkał na stałe w Tarnowie, w wybudowanym przez siebie domu. Całkowicie poświęcił się malarstwu sztalugowemu, były to głównie pejzaże i martwe natury malowane we własnej pracowni. Ulubioną jego techniką były farby olejne i akwarelowe, malował także pastelą i temperą.
Zmarł w 1997 roku. Namalował kilka tysięcy prac: pejzaży, martwych natur, portretów, grafik i rysunków. Wziął udział w 24 wystawach zagranicznych, 60 indywidualnych, 22 zbiorowych ogólnopolskich, 90 okręgowych i 164 oddziałowych ZPAP. W 1997 roku jego imieniem nazwano jedna z tarnowskich ulic, a w 2002 roku Gimnazjum nr 8 w Tarnowie otrzymało jego imię.
