Certyfikat „Szpital bez bólu”

Obydwa tarnowskie szpitale starają się o certyfikat programu „Szpital bez bólu”. Po Specjalistycznym Szpitalu im. Edwarda Szczeklika do programu przystąpił Szpital Wojewódzki im. Świętego Łukasza. O certyfikat stara się 11 małopolskich szpitali, pięć placówek już go otrzymało.

Szpital Wojewódzki im. Świętego Łukasza w Tarnowie jako 11 placówka w Małopolsce przystąpił do programu „Szpital bez bólu”. Wcześniej już starania o przyznanie certyfikatu podjął drugi tarnowski szpital – Specjalistyczny Szpital im. Edwarda Szczeklika. Województwo małopolskie może pochwalić się największą aktywnością i chęcią poprawienia jakości leczenia oraz przebywania pacjentów w lecznicach – 11 placówek obecnie wdraża standardy wymagane przez program „Szpital bez bólu", a pięć otrzymało już certyfikat
Certyfikaty „Szpital bez bólu” przyznają wspólnie Polskie Towarzystwo Badania Bólu oraz Polskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Polskie Towarzystwo Ginekologiczne, Towarzystwo Chirurgów Polskich i Polskie Towarzystwo Ortopedyczne i Traumatologiczne. O uzyskanie certyfikatu może ubiegać się każdy szpital lub pojedynczy oddział w Polsce. Warunkiem jego otrzymania jest wprowadzenie procedur określonych przez organizatorów projektu.
Po pierwsze cały personel zajmujących się pacjentami w okresie okołooperacyjnym - anestezjolodzy, lekarze różnych specjalności zabiegowych oraz pielęgniarki, musi ukończyć szkolenie z zakresu uśmierzania bólu pooperacyjnego. Kolejny warunek to prowadzenie monitoringu natężenia bólu. Kilka razy w ciągu doby pacjent, który przeszedł operację, powinien ocenić poziom odczuwanego przez siebie bólu. Pacjent wskazuje natężenie bólu posługując się skalą numeryczną lub wzrokową – wskazując odpowiedni kolor odpowiadający jego odczuciom bólowym. Wyniki te powinny być zapisywane na karcie i służyć doborowi odpowiednich dawek leków przeciwbólowych. Trzecim zobowiązaniem szpitala jest informowanie pacjentów o możliwości i metodach uśmierzania bólu pooperacyjnego przed zabiegiem. Informacje te mogą być przekazywane w rozmowie z pacjentem, a także w postaci ulotki informacyjnej.
W szpitalach i na oddziałach, które ubiegają się o certyfikat musi być obowiązkowo prowadzona dokumentacja dotyczącą pomiarów bólu i zastosowanego postępowania przeciwbólowego, które powinno być zgodne z rekomendacjami uśmierzania bólu. Organizatorzy projektu opracowali specjalną „Kartę dokumentacji postępowania przeciwbólowego”, która zawiera informacje dotyczące pacjenta, chorób towarzyszących, przeprowadzonego zabiegu i zastosowanego znieczulenia oraz zastosowanego postępowania przeciwbólowego (ze wskazaniem leku, dawki i metody podania). Karta ta musi być wypełniana dla każdego operowanego pacjenta. Ostatnim wymogiem jest bezwzględne przestrzeganie zasady raportowania wystąpienia u pacjenta działań niepożądanych związanych z zastosowanym leczeniem. Certyfikat przyznawany jest na okres trzech lat.
Polskie szpitale nie są zobowiązane wprowadzania specjalnych procedur związanych z uśmierzaniem bólu pooperacyjnego. Chociaż procedury leczenia bólu są standardem w krajach Unii Europejskiej, w Polsce ich opracowanie i wdrożenie jest nadal kwestią „dobrej woli” szpitala. Decydują się na to tylko nieliczne z nich.