Coraz więcej pacjentów korzysta z przychodniach POZ z opieki koordynowanej. Nic dziwnego, bo jednym z jej plusów jest szybszy dostęp do specjalisty. Podczas XIX Forum Rynku Zdrowia kardiolodzy dokonali pierwszych podsumować tego rodzaju świadczeń. Oprócz plusów, są też minusy.
Opieka koordynowana, dostępna dla pacjentów w przychodniach POZ od 1 października ubiegłego roku jest coraz powszechniejsza. Dyskusja na temat tego, jak sprawdza się w przypadku opieki kardiologicznej, odbyła się podczas XIX Forum Rynku Zdrowia. Specjaliści udzielający tego rodzaju świadczeń dokonali pierwszych podsumowań.
Opieka koordynowana oznacza szybszy dostęp do specjalistów w zakresie czterech ścieżek:
- kardiologiczna: nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca, migotanie przedsionków;
- diabetologiczna;
- pulmonologiczna/alergologiczna: POCHP, astma;
- endokrynologiczna: niedoczynność tarczycy, guzki pojedyncze/mnogie.
Jako pierwsze zostały do opieki koordynowanej wprowadzone świadczenia dotyczące chorób serca i układu krążenia. Dlatego wykonano ich najwięcej i można dokonywać pierwszych podsumowań.
Jednym z największych plusów tego rodzaju opieki jest – według uczestników kongresu – stosunkowo łatwa i krótka ścieżka dostępu do specjalisty. Do mocnych stron zaliczyli oni także fakt, że w ramach indywidualnej opieki medycznej pacjent ma zapewnione wsparcie dietetyka i edukatora, czego nie ma w Ambulatoryjnej Opiece Specjalistycznej. – Pacjenci rzeczywiście doceniają fakt, że są objęci kompleksową opieką – potwierdza Justyna Zborowska, zajmujące się koordynacją świadczeń w tarnowskim Mościckim Centrum Medycznym, prowadzącym opiekę koordynowaną. Według niej, dobrze w praktyce sprawdza się także rozwiązanie, że to koordynator ustala terminy badań, które zleca lekarz rodzinny.
Wśród słabszych stron uczestnicy dyskusji podczas Forum wskazywali na fakt, że w zakresie kardiologii lekarz rodzinny może skierować chorych tylko z czterema jednostkami chorobowymi: nadciśnieniem tętniczym, niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną i migotania przedsionków. Wynika to z wytycznych Narodowego Funduszu Zdrowia. Uczestnicy kongresu postulowali zmianę idące w kierunku braku ograniczeń w rozpoznaniu przy kierowaniu do kardiologa. Justyna Zborowska ocenia, że w praktyce, określone przez NFZ jednostki chorobowe są na tyle powszechne, iż raczej nie stwarzają barier przy korzystaniu z tego rodzaju opieki.
W ramach opieki koordynowanej, jeśli pacjent zostanie zakwalifikowany przez lekarza do dalszych konsultacji z kardiologiem, ma stworzony indywidualny plan opieki medycznej, w którym lekarz rodzinny wypisuje, jakich specjalistów ma odwiedzić. Często z czasem ujawniają się choroby współwystępujące, więc lekarz rodzinny zleca pacjentowi dalszą diagnostykę. Zdarza się, że są to badania profilaktyczne, m.in. w ramach programu Profilaktyka 40 plus.
Plusem opieki koordynowanej jest też możliwość wystawienia przez lekarza POZ skierowania na badania specjalistyczne.
W ramach ścieżki kardiologicznej oraz częściowo diabetologicznej są to:
- EKG wysiłkowe
- Holter EKG 24, 48, 72h
- Holter RR
- USG Doppler tt. szyjnych i naczyń kończyn dolnych
- ECHO serca przezklatkowe
- BNP, NT-proBNP
- albuminuria
- UACR
W ramach ścieżki endokrynologicznej
- anty-TPO
- anty-TSHr
- anty-TG
- biopsja cienkoigłowa tarczycy (u dorosłych)
W ramach ścieżki pulmonologicznej
- spirometria
- spirometria z próbą rozkurczową