Kopalnia Soli jest bez wątpienia najcenniejszym zabytkiem Bochni. Bocheńska kopalnia jest nie tylko najstarszą kopalnią soli w Polsce, a zarazem najstarszym zakładem produkcyjnym w Europie, otwartym po odkryciu złóż soli kamiennej w 1248 roku, kilkadziesiąt lat wcześniej niż miało to miejsce w Wieliczce. Najlepszy okres w historii kopalni to czasy Kazimierza Wielkiego, który dał mieszkańcom Bochni najszersze przywileje. W 1981 roku zabytkowe wyrobiska wpisane zostały do rejestru zabytków. W 1990 roku zakończono w Bochni wydobywanie soli, a od 1995 roku w kopalni prowadzona jest działalność turystyczno - sanatoryjna oraz turystyczna. Kopalnia soli zaprasza turystów w podziemny świat. W 2000 roku rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej uznano bocheńską kopalnię soli za pomnik historii.
W wyniku górniczej działalności powstał labirynt solnych korytarzy i komór. Wędrówka korytarzami położonymi prawie 300 metrów pod powierzchnią dostarcza zwiedzającym niezrównanych wrażeń estetycznych. Obok typowej ekspozycji muzealnej, Kopalnia Bochnia oferuje atrakcje związane z rekreacją. W największej, eksploatowanej od XVII wieku do lat 50. ubiegłego stulecia Komorze "Ważyn" mającej długość 350 metrów a szerokość 10 - 12 metrów znalazło miejsce podziemne boisko do gry, miejsce do organizacji imprez, w kopalni odbywają się bale, w tym sylwestrowy. Ofertą specjalną jest możliwość pozostania na nocleg w Komorze "Ważyn", która dysponuje blisko 300 miejscami noclegowymi. W przypadku pobytów nocnych konieczna jest wcześniejsza rezerwacja.
Samo zwiedzanie trasy turystycznej w kopalni zajmuje dwie godziny, można jednak zostać także trochę dłużej na tzw. pobyt inhalacyjny. Na trasie turystycznej, prowadzącej m.in. przez najstarszy, XIII - wieczny kopalniany szyb "Sutoris", można oglądać zabytkowe kaplice, unikalne komory solne, oryginalne narzędzia i urządzenia górnicze. Największą i najlepiej zachowaną kaplicą w kopalni jest XVIII - wieczna kaplica Świętej Kingi, wcześniej nazwana Nową Kaplicą Świętych Aniołów Stróżów. Głównymi elementami jej wyposażenia są: ołtarz Świętej Kingi, ołtarz Świętej Barbary, wykuta w soli ambona i solne rzeźby świętych. Temperatura w kopalni jest stała i wynosi 14 - 16 stopni powyżej zera. Bocheńska kopalnia znana jest także z organizacji nietypowych imprez sportowych, m.in. podziemnego biegu sztafetowego, czy turnieju judo.
Według legendy sól w Bochni została odkryta dzięki świętej Kindze, która poślubiła księcia krakowskiego Bolesława zwanego Wstydliwym. Kinga zażyczyła sobie w wianie od ojca, nie złota czy drogich kamieni, ale soli. Ten skarb chciała ofiarować swojej nowej ojczyźnie. Król Węgier podarował swojej córce kopalnię soli w Siedmiogrodzie, a Kinga biorąc ją w posiadanie, zwyczajem średniowiecznym wrzuciła do szybu pierścień. W drodze do Krakowa, będąc w Bochni, miała sen aby w ogrodzie szewca kopać szyb. Sen św. Kingi okazał się proroczy, w wykopanym szybie znaleziono sól, a w pierwszej wydobytej bryle górnicy znaleźli pierścień wrzucony do kopalni w dalekim Siedmiogrodzie. Aby zadość uczynić szewcowi, który przekazał swoją ojcowiznę na rzecz kopalni nowo powstały szyb nazwano "Sutoris", tzn. szewczy.
Zdarzenie opisane w legendzie miało się wydarzyć w 1248 roku i od tego czasu datuje się powstanie kopalni soli w Bochni, a z nią rozwój miasta i okolicznych ziem.
