Siedziba obecnego muzeum, będącego oddziałem Muzeum Okręgowego w Tarnowie powstała w połowie XIX wieku, jej budowniczym był Leonard Serafiński, mąż Joanny Giebułtowskiej, siostry żony Jana Matejki. Nazwa domu pochodzi od nazwiska poprzedniego właściciela terenu - Koryzny, który sprzedał grunt pod dom Serafińskim.
Rodzina Matejków była częstymi gośćmi w Nowym Wiśniczu, przyjeżdżali tu zwłaszcza na okres wakacji. Jan Matejko rysował m. in. miejscowe budynki i starą, nieistniejąca już architekturę małego galicyjskiego miasteczka. Stanisława Serafińska, córka Joanny i Leonarda jest autorką opublikowanych pamiętników zatytułowanych "Wspomnienia rodzinne", opisujących lata obecności Matejki w Nowym Wiśniczu. W rodzinie Serafińskich nie tylko kultywowano pamięć o Janie Matejce i jego związkach rodzinnych, ale i pielęgnowano pamiątki związane z osobą wielkiego malarza. Przez cały okres międzywojenny, lata okupacji i Polski Ludowej wnętrze domu pozostało niezmienione, nie pozbyto się również żadnych elementów wyposażenia. Są to więc również obecnie wnętrza autentyczne, nie odtwarzane, czy stylizowane na potrzeby ekspozycji muzealnej.
W okresie powojennym właściciele domu społecznie udostępniali część pomieszczeń domu do zwiedzania, wykonywali również we własnym zakresie niezbędne remonty i prace konserwatorskie. W latach 1975 -1980 przeprowadzono gruntowny remont dworku i jego wyposażenia.
W 1980 roku właściciele ,,Koryznówki'', chcąc umożliwić turystom i zwiedzającym stały dostęp do pamiątkowych eksponatów podpisali umowę z Gminnym Ośrodkiem Kultury w Nowym Wiśniczu o otwarciu muzeum. 4 maja 1981 roku otwarte zostało Muzeum Pamiątek po Janie Matejce, zajmujące trzy pomieszczenia domu.
W 1985 podpisane zostało kolejne porozumienie - tym razem z Wydziałem Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Tarnowie. ,,Koryznówka'' stała się oddziałem tarnowskiego Muzeum Okręgowego. Dworek usytuowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie zamku w Nowym Wiśniczu.
Do zwiedzania przeznaczona jest część budynku. W pokoju wejściowym oprócz mebli oglądać można reprodukcje obrazów Matejki oraz oryginalny telegram informujący o zbliżającej się śmierci malarza. W pokoju - gabinecie Stanisławy Serafińskiej umieszczono szafę z książkami, a także wielkich rozmiarów biurko, przy którym Stanisława Serafińska spisywała swoje pamiętniki. Wewnątrz przechowywane są dokumenty rodzinne, listy, fotografie i pocztówki. Nad biurkiem wiszą reprodukcje obrazów Jana Matejki. W salonie poza meblami, stoi fortepian wiedeński marki Skuthan and Schmidt, na którym grywał również Matejko. Na ścianach salonu wyeksponowano portrety rodziców żony autorstwa Matejki oraz rysowane przez niego podczas pobytów w Nowym Wiśniczu karykatury.
Muzeum Pamiątek po Janie Matejce nie tylko udostępnia zbiory. Jest również organizatorem turniej wiedzy o życiu i twórczości Jana Matejki, w którym uczestniczą uczniowie szkół z gminy Nowy Wiśnicz, a także sesji popularno - naukowych o Janie Matejce i jego dziełach.
