Była zawsze artystką niezależną, malującą własne nastroje i wizje. Nie poddawała się trendom, modzie i komercji. Pozostawała jedną z najbardziej znanych i wyrazistych postaci tarnowskiego środowiska artystycznego.
Joanna Srebro urodziła się w Tarnowie w 1932 roku. Studia artystyczne ukończyła na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w 1962 r. uzyskała dyplom pod kierunkiem prof. Wacława Taranczewskiego. Po studiach powróciła do rodzinnego Tarnowa gdzie zamieszkała wraz z mężem Piotrem Drobieckim (zm. 2003), również malarzem.
Od początku była artystką niezależną, tworzącą własne wizje. W żadnym okresie swego malarstwa nie poddała się trendom dominującym w sztuce ani komercjalizacji, ale pozostała wierna swojemu sposobowi patrzenia na świat. Była artystką oryginalną, znakomitą, chociaż mało docenianą.
Uprawiała malarstwo sztalugowe – duże formaty, czasami projektowała także freski, gobeliny i malarstwo ścienne. W swoich obrazach podejmowała tematykę przyrodniczą – pejzaże, kwiaty, drzewa, a także problematykę dotyczącą spraw ludzkich. Zajmowały ją bardzo różnorodne, a niekiedy dziwne tematy, na przykład szalone dzieci czy truchła zmarłych zakonników (malowane z natury). W sztuce Joanny Srebro zawsze istniał jakiś podtekst tematyczny. W wielu jej dziełach trudno jednak dopatrzeć się konkretnej figuracji.
Joanna Srebro brała udział w licznych wystawach okręgowych, ogólnopolskich i oddziałowych Związku Polskich Artystów Plastyków w kraju i za granicą. W Tarnowie miała liczne wystawy indywidualne – poczynając od 1963 roku mniej więcej co dwa lata. W 1965 jej prace prezentowane były w Krakowie na wystawie malarstwa i rzeźby zorganizowanej z okazji 600-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz na Wystawie Młodych Malarzy, w 1966 w Szczecinie na III Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego, w 1967 w Myślenicach na wystawie Plener Myślenicki, w 1971 roku brała udział w IV Ogólnopolskim Plenerze na Śląsku w Katowicach, w 1972 w Krakowie w wystawie „Kopernik-Kosmos”, w 1973 w Międzynarodowym Plenerze w Olkuszu.
Otrzymała liczne nagrody, m.in.: Wojewody i Prezydenta Miasta Tarnowa, odznaczenie – Zasłużony Działacz Kultury, w roku 2002 otrzymała Nagrodę Miasta Tarnowa w dziedzinie twórczości artystycznej.
Jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Okręgowego w Tarnowie, Urzędzie Wojewódzkim w Tarnowie i Krakowie, Urzędzie Miasta w Tarnowie oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. Była zawsze artystką niezależną, malującą własne nastroje i wizje.
Zmarła 3 listopada 2006 roku w Domu Pogodnej Jesieni w Tuchowie prowadzonym przez Zgromadzenie Sióstr Św. Józefa. Została pochowana 6 listopada 2006 na tarnowskim cmentarzu w Krzyżu.
- Dzięki malarstwu nie czuję się samotna, dzięki niemu jestem potrzebna innym ludziom. Dla nich maluje świat moich przeżyć, wzruszeń, refleksji, niepokojów – Joanna Srebro-Drobiecka.
„(…) Malarstwo Joanny od początku było ludzkie, pełne emocji, myślenia, rozmowy i wielkiej dyskusji ze światem. Od początku Jej sztuka wyrażała, przy pomocy ekspresjonistycznych form rozmaite stany ducha, spojrzenie na świat, trzeba tylko było umieć je czytać, znać zwyczajnie język malarstwa.” … (Stanisław Potępa, Katalog wystawy „Joanna Srebro – retrospekcje 1997r.” ).
Fot. Piotr Drobiecki
