Proces wydawniczy znała od podstaw. Sama była publicystką, redaktorką, dziennikarką i wydawcą, a także właścicielką oficyny wydawniczej i drukarni w Tarnowie. Aniela Piszowa to z pewnością bardzo przedsiębiorcza kobieta z galicyjskiego miasta.
Była córką Walentego Hodaka i Antoniny ze Skerlów. Urodziła się w 1860 roku we Lwowie, gdzie jej ojciec był dyrektorem drukarni Pillerów. Do 1888 roku pracowała jako nauczycielka w Szkole Ludowej św. Elżbiety we Lwowie. W tym samym roku wyszła za mąż za pochodzącego z rodziny węgierskiej Józefa Pisza, który w Tarnowie prowadził wydawnictwo, księgarnię, drukarnię, wypożyczalnię książek, agencję i biuro ogłoszeń prasowych, skład papieru i sklep z artykułami szkolnymi. Tak Aniela Piszowa trafiła do Tarnowa, czynnie uczestnicząc w działalności męża, który wciąż rozwijał zdobywające coraz większą renomę przedsiębiorstwo. Redagowała między innymi tygodnik „Pogoń” i kalendarz „Tarnowianin”. Piszowie jako pierwsi wprowadzili do swej drukarni prąd elektryczny i założyli pierwszy w Tarnowie telefon. Gdy w 1907 roku zmarł nie tylko Józef Pisz, ale także ich syn Bogdan, Aniela Piszowa przejęła samodzielne zarządzanie firmą, korzystając tylko przez pewniem czas z pomocy ojca. Podczas I wojny światowej wyjechała z Tarnowa i zamieszkała w Wiedniu, ale już w 1918 roku wróciła i nie tylko wznowiła działalność oficyny, ale mocno ją rozwinęła. Była autorką prac „Kult zmarłych u różnych narodów” oraz „600-lecie Tarnowa”. (1930). W rękopisach pozostały między innymi prace „Arianie w Tarnowie” i „Cmentarz tarnowski”. Pisała wiersze, uczestniczyła w redagowaniu wydawanych przez nią pism. Zmarła 12 listopada 1934 i została pochowana na tarnowskim Cmentarzu Starym. Aniela i Józef Piszowie zostali patronami niewielkiego skweru przy ul. Panny Marii w Tarnowie. Aniela Piszowa patronuje także jednej z pracowni w tarnowskim Pasażu Odkryć.
